روایت باهنر از آمادگی افروغ قابل برای کناره گیری از موقعیت دانشگاهی ، امیدواریم مسئولان پیرو او باشند ، افروغ قابل گنجایش در هیچ جریان سیاسی نبود - مجله اندیشه

خبرنگاران - گروه سیاسی: شاید کمتر شخصیت سیاسی در کشور بتوان یافت که مورد وثوق همه طیف ها باشد و فراتر از کشمکش های حزبی قرار بگیرد. عماد افروغ اما به گواه شخصیت های سیاسی چنین جایگاهی داشت و نه فقط در عالم سیاست بلکه در فضای دانشگاهی نیز از اعتبار و پشتوانه قدرتمندی برخوردار بود. موضوعی که محمدرضا باهنر کننده ادوار مجلس و دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین نیز بر آن تاکید دارد. باهنر در خلال گفت وگو با خبرنگاران از ویژگی های کم نظیر مرحوم افروغ سخن می گوید که امروز در کشور به آن ها نیاز داریم. از اینکه او دندان قدرت طلبی را کاملا کنده بود و برای ماندن بر سر اصول خود حاضر بود به هر جایگاهی پشت پا بزند.

در ادامه مشروح گفت وگو با محمدرضا باهنر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام را می خوانید.

به نظر می رسد مرحوم افروغ به عنوان شخصیتی دانشگاهی و سیاسی مورد وثوق همه طیف های سیاسی کشور بود. چه ویژگی شخصیتی چنین جایگاهی به مرحوم افروغ داد؟

متاسفانه خیلی وقت ها جریانات چپ و راست در کشور مواضع ژله ای و در حال تغییر دارند. جریان موسوم به اصلاح طلب و موسوم به اصول گرا هر دو گاهی مانفیست و تفکرات استاندارد خود را به دلیل برخی مسائل زودگذر دور می زنند یا کمرنگ می کنند. بر این مبنا جناب دکتر افروغ قابل گنجایش در هیچ یک از این جریانات سیاسی نبود. ایشان تفکرات به معنای واقعی آزادمنشانه داشت و بر افکار خود پافشاری جدی می کرد. من شخصا شاهد بودم که در برهه ای ایشان حاضر بود حتی از موقعیت دانشگاهی خود کناره گیری بکند اما بر حرف و موضع خود پافشاری داشت. متاسفانه چنین موارد و شخصیت هایی در کشور نادر و بسیار کم نظر است.

شما در مجلس هفتم از نزدیک با مرحوم افروغ کار کردید. کدام وجه فکری او را از دیگر کننده ها متمایز می کرد؟

آقای افروغ با اصرار بسیار حاضر به نامزدی برای مجلس هفتم شد و پس از پایان دوره نیز با وجود درخواست ها از سیاست و قدرت کناره گرفت. در حالی که بسیاری از افرادی زمانی که مسئولیت می گیرد اولین فکر و تلاششان در این مسیر است که چطور صندلی قدرت را برای خود حفظ کنند. این نقد به من و خیلی از مسئولان وارد است. اما ایشان یک نوع آزادگی داشت و دندان قدرت طلبی و تکیه بر صندلی مسئولیت را کاملا کنده بود. بر این مبنا به راحتی می توانست موضع گیری کند و حرف های خود را صریح و بی پروا در عرصه عمومی مطرح می کرد. البته جناب دکتر افروغ مشخصه های بسیاری داشت و کسانی که با ایشان رفت وآمد بیشتری داشتند حتما می توانند ویژگی های برجسته دیگر ایشان را نیز بیان کنند. اما من روشن ترین وجه فکری ایشان که شخصا دیدم و از آزمون آن سربلند بیرون آمد، همین آزادگی بود.

شاید بتوان گفت صراحت لهجه و بی پروایی از گفت وگو و نقد دیگر ویژگی مرحوم افروغ بود. این روحیه از کجا می آمد و چقدر امروز در کشور به آن نیاز داریم؟

برای ایشان از کنندگی مجلس و هر مسئله دیگر، مهم تر ایستادن بر روی اصول خود بود. فردی که سال های برای به دست آوردن موقعیت دانشگاهی تلاش می کند و پشتوانه برجسته علمی دارد شاید حتی اگر رییس جمهور شود نیز حاضر نباشد به این پشتوانه پشت پا بزند. اما آقای افروغ به دلیل پافشاری بر مواضع به حق خود حتی حاضر شد تا مرحله اخراج و پاک سازی از دانشگاه نیز پیش برود. در سوی مقابل نیز آغوش مرحوم افروغ همواره برای گفت وگو و تبادل دیدگاه باز بود و این دقیقا همان روحیه ای است که امروز در کشور به آن نیاز داریم.

مرحوم افروغ پشتوانه علمی و جامعه شناختی قدرتمندی هم داشت. این پشتوانه چه تاثیری در کنش های سیاسی و اجتماعی او به جای گذاشت؟

مسائل حکمرانی مطلوب نیاز به دیدگاه های کلان مسنجم و غیرژله ای دارد. یعنی وقتی می خواهیم حکمرانی مطلوب را تعریف کنیم اجزاء آن باید مستند، قدرت مند و در چارچوب منسجم علمی باشد. نمی توان با تفکرات باری به هر جهت و زیگزاگی نگاه درست و دقیق به مسائل سیاسی و اجتماعی کشور داشت. ما در رفتار دکتر افروغ این انسجام فکری و علمی را می دیدیم که یکی از دلایل آن پشتوانه علمی و قدرت مند جامعه شناختی او بود. او همچنین جدیت کم نظیری نیز در پیگیری مسائل و ارائه راهکارهای دقیق داشت. از این جهت امیدوار هستیم که مسئولان پیرو مرحوم افروغ باشند.