دخل آبی کشور وارد سراشیبی شد - مجله اندیشه

به گزارش ایلنا، ستار محمودی درباره باید ها و نباید های اجرای پروژه های انتقال آب در کشور گفت: برای انتقال آب باید یک سیاست کلی پیاده گردد، چون بحث بر سر شرب، صنعت و کشاورزی است، باید بدانیم کل دخل آبی کشور چقدر است، مصرف کنندگان در کدام بخش ها از جمله کشاورزی، صنعت و شرب قرار دارند، باضافه اینکه باید بدانیم طبیعتا در اثر استفاده سالانه بخش محدودی از آب را به لحاظ اینکه از کیفیت خارج می گردد، از دست می دهیم.

وی اضافه نمود: در این جمع جبری منابع و مصارف بدست می آید که در کجا اشکال و کمبود داریم، تا بتوانیم اشکالات و کمبود ها را در گروه های زیربط مطالعه و سنجش کنیم، قطعا بخشی از کمبود باید از محل مصرف تامین گردد یعنی مصارف را کم و کوشش کنیم آلاینده اضافه نگردد و یا بار مصرفی را اضافه نکنیم، مثلا اگر در حوضه مرکزی کشور مشکل آب داریم در آینده دیگر صنایع آب بر جانمایی نگردد یا به جای صنایع بزرگ و آب بر به سمت صنایع و محصولات هایتک برویم که آب و زمین کمتر و دانش بالایی احتیاج دارند.

قائم مقام اسبق وزیر نیرو تاکید نمود: انتقال آب به خودی خود نامناسب نیست، اما در هر حال برای هر گونه انتقال آبی باید ابتدا شرایط منطقه ای که قرار است از آنجا آب منتقل گردد در نظر گرفته گردد که منجر به بی نظمی و بی ثباتی آن منطقه نشویم و اگر قرار است به منطقه ای آب منتقل کنیم اولویت این باشد که در محیط خود هرچند با هزینه بالاتر آب را تامین کنیم، درواقع ابتدا مشکل را در خود حوضه حل کنیم و اگر انتقال بین حوضه ای لاجرم بوده و راهی غیر از آن وجود نداشت، باید مباحث زیست محیطی سفت و سخت رعایت گردد.

وی گفت: هر اقدامی مرتبط با آب ابتدا احتیاج به مطالعه و تفکر دارد چراکه در غیر این صورت ممکن است بعد از اقدام فکر کنیم که آنگاه زمان بر و هزینه بر و بعضا غیرقابل جبران خواهد بود.

محمودی اظهار داشت: بعد از انقلاب تا به امروز ضرورت و احساس احتیاج به مطالعات آبی جهت جانمایی پروژه های آب بر بیشتر شده، در گام اول هر اقدامی برای هر پروژه عمرانی چه یک کارخانه باشد چه تصفیه خانه و یا سد و صنعت فولاد و. باید همراه با مطالعات زیست محیطی، مطالعات اجتماعی هم صورت گیرد، چراکه اگر کار را برای مردم انجام می دهیم مردم هم دخیل باشند چراکه خیر و صلاح منطقه و کشور را می دانند.

وی بیان داشت: در همه جای دنیا یک قاعده کلی وجود دارد و آن اینکه در منطقه ها کم آب هر اقدامی برای اجرای پروژه های کشاورزی و صنعت ابتدا باید تامین بخش شرب در دستور کار قرار گیرد، طبق یک قانون کلی در سراسر دنیا هر جا انسان ها تجمع پیدا کردند باید آب دارای کیفیت مناسب را به طریقی که امکان دارد و حتی المقدور با هزینه کمتری تامین کرد و این اجبار قانون است، ولی تامین آب برای صنعت و کشاورزی در اولویت بعدی واقع شده است و باید شرایط زیست محیطی و مسائل مطالعات اجتماعی در بالاترین درجه دیده گردد. این الگو در همه منطقه ها کشور ما صادق است، چون ما کشور کم آبی هستیم و خشکسالی ها مستمر شده و آمار ها نیز به ما می گویند که سال به سال مقدار بارش ها کمتر شده است.

قائم مقام اسبق وزیر نیرو با بیان اینکه طبیعتا وقتی بارش کم می گردد، تبخیر هم زیاد شده و دخل آبی کشور محدودتر می گردد، ادامه داد: در هر حال مردم برای تامین احتیاج زیستی، معیشتی، شرب و بهداشت به آب وابسته اند که به هر شکل ممکن باید تامین گردد.

وی تاکید نمود: اگر قرار باشد در منطقه ای کارخانه ای احداث گردد مطالعه اولیه در رابطه با زمین، راه، بازار و آب به طور همزمان صورت می گیرد، اما واقعیت این است که آنچه امروز ضرروت اصلی کشور است اینکه باید همه موارد کنار بگذاریم و ابتدا آب را آنالیز کنیم اگر شرط آب فراهم بود در پی زمین بروند، بعبارت دیگر اگر منطقه ای به لحاظ آبی تامین نبود ولو اینکه صد ها هکتار هم زمین موجود باشد احداث کارخانه توجیهی ندارد.

محمودی با بیان اینکه در گذشته عامل آب محکم گرفته نشده که بعضی مسائل را بدنبال داشته، یادآور شد: برای اجرای هر پروژه ای ابتدا باید موجودی آب منطقه آنالیز گردد، آب عامل مساوی با بقیه پارامتر ها نیست، بود و یا نبود آن جهت انتخاب مکان ملاک اصلی است و بعد از آن شرایط دیگر آنالیز می گردد.