پراش: مسئولیت نمی گرفتم، خیانت بود، خانه تکانی نمی کنم - مجله اندیشه

محمود پراش در گفت و گو با خبرنگاران درباره اینکه با وجود آگاهی به کمبود امکانات اما باز هم مسئولیت سرمربیگری تیم ملی دوچرخه سواری پیست را قبول کرد، گفت: آدم دلش می خواهد خدمت کند اما از طرفی کمبودهای هم هست که من خودم از نزدیک شاهد این کمبودها بوده ام. اما خب اگر من هم دست نگهدارم و نخواهم مسئولیتی قبول کنم، ورزشکارانی که زحمت می کشند ، به حال خود رها می شوند و به نظرم در این صورت خیانت نموده ام. از این رو تصمیم گرفتم در حد بضاعتم در خدمت تیم ملی باشم. تا قهرمانی آسیا هم مدت زمان زیادی باقی نمانده است و کوشش می کنم در این مدت تغییراتی ایجاد کنم که قابل لمس باشد. برنامه بلند مدت را هم برای بازی های آسیایی باید داشته باشیم البته نمی گویم من تا بازی ها هستم اما باید از الان پایه ریزی کنیم تا نفرات خوبی را برای بازی های آسیایی دوره بعد داشته باشیم و بتوانند مدال کسب نمایند.

پراش در پاسخ به این پرسش که مشکل نداشتن پیست چوبی در ایران ولغو احتمالی اعزام ها به دلیل مسائل ارزی را چگونه جبران خواهد شد، توضیح داد: صحبت از پیست چوبی که دیگر نخ نما شده است. البته چند روز پیش دیداری با رییس شرکت توسعه و تجهیز داشتیم و اظهار امیدواری کرد که در سال آینده بتواند برای تکمیل پیست چوبی ساری کاری انجام دهد . البته اگر بخواهند خود پیست چوبی را بسازند زیاد زمان نمی برد اما باید دید ساخت سازه آن به کجا رسیده است. با این حال پیست چوبی فعلا در دسترس نیست.

او ادامه داد: در سال های گذشته هم که ما تمرین می کردیم، پیست چوبی نبود اما با این وجود مقام های خوبی را کسب می کردیم و این بر می گردد به شور و انگیزه ای که بین ورزشکاران بود . اکنون هم باید با وجود این امکانات کم و وضعیت اقتصادی کشور، کوشش کنیم مسابقات داخلی بیشتر و با کیفیت و کمیت بالاتر برگزار کنیم. اردوی تیم ملی را برای همه رده ها کنار هم برگزار کنیم تا ورزشکاران به یکدیگر انگیزه دهند و کوشش کنیم کمبودهایی که از لحاظ اعزام به مسابقات هست را تا حدی که می توانیم، جبران کنیم.

ملی پوش سابق ایران دراین مورد که برای بازگرداندن انگیزه های برخی رکابزنان راه حلی دارد یا خیر، تاکید نمود: کسی که انگیزه نداشته باشد خود به خود خودش از سیستم کنار می رود. یک زمانی خود من هم انگیزه ام کم شد ، کنار رفتم. ما کسانی که را می خواهیم که جوان و با انگیزه باشند و پله پله ترقی نمایند و بتوانند برای ایران افتخارآفرینی نمایند و به هدف هایی که داریم، برسند.

پراش در پاسخ به این پرسش که احتمال خانه تکانی در تیم ملی پیست هم وجود دارد یا خیر، گفت: نه. ما باید از حداکثر ظریفیت خود استفاده کنیم. کسانی که با انگیزه هستند می توانند به ما یاری نمایند و کسانی که انگیزه ندارند طبیعتا نمی توانند یاریی به ما داشته باشند. اما قطعا در کنار نفرات با تجربه باید نفرات جوانی که رو به رشد هستند را نیز قرار دهیم.

مدال آور سابق دوچرخه سواری ایران در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه همیشه وقتی یکی از خود ورزشکاران به عنوان سرمربی انتخاب می گردد، نگرانی هایی بابت ایجاد تنش بین او و دیگر ملی پوشان وجود دارد و برای ایجاد نشدن این چنین حاشیه هایی چه فکری نموده است، توضیح داد: این برمی گردد به اینکه چطور مدیریت کنیم و امیدوارم مدیریت خوبی داشته باشم و در عین حال که با ملی پوشان رفاقت داریم هر کسی هم صندلی خودش را داشته باشد. هدفم یاری به ورزشکاران است و اینکه دانشی را که دارم به آنها انتقال دهم. در این راه وقتی من احترام ورزشکاران را نگه دارم آنها هم احترام من را نیز نگه می دارند. در کل کوشش می کنم تنش ایجاد نگردد و با آرامش به هدفی که داریم برسیم.

او در مورد وضعیت محمد دانشور که بعد از شکست در بازی های آسیایی به نظر می رسد انگیزه خود را از دست داده است، تاکید نمود: به هر حال باید برای این دوچرخه سوار ایجاد انگیزه گردد. همین اینکه قرار است به کمپ اتحادیه جهانی دوچرخه سواری برود و محیط دیگری را تجربه کند به او یاری می نماید. دانشور دوچرخه سوار فوق العاده ای است و ما هم باید هنر این را داشته باشیم که ایجاد انگیزه کنیم.

رکابزن سابق سرعتی ایران در مورد برآورده کردن توقع فدراسیون مبنی بر نتیجه گیری در قهرمانی آسیا گفت: توقع که برای نتیجه گیری دارند اما من هم سعی خودم را می کنم . هر چند تا قهرمانی آسیا زمان کم است اما من هم باید تغییر و تحولی ایجاد کنم تا ببیند کارم رو به جلو است.

پراش در مورد انتخاب کادرش نیز گفت: صحبت می کنیم که بتوانیم از نفرات با تجربه و جوان با هم استفاده کنیم و باید تعاملی داشته باشیم که اگر نقطعه ضعفی در کارم وجود دارد، بتوانیم پوشش دهیم. سعی می کنم تعامل خوبی با همه نفراتی که هستند، داشته باشم.هر کسی هم در هر صندلیی که هست اگر فکر می نماید می تواند به ما یاری کند، از او استقبال خواهم کرد.