شما در مقابل دوربین آدم فضایی ها هستید، لطفا لبخند بزنید!
به گزارش مجله اندیشه، یک طرح جدید پیشنهاد می کند تا مدار های همسانگرد را برای پیداکردن فناوری جاسوسی پیشرفته بیگانگان در زمین، جستجو کنیم.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرنگاران، تصور کنید صد ها سال پیش، یک تمدن پیشرفته نشانه های عجیبی در سیاره سبزآبی (زمین) که خیلی از خانه شان دور نبود، در راه شیری، شناسایی کردند. آن ها سعی کردند که سیگنال هایی بفرستند، اما هیچ جوابی از جهانی ناشناخته اطراف نگرفتند؛ بنابراین آن ها تصمیم گرفتند تا روش دیگری را امتحان کنند. کنجکاوی آن ها باعث شد تا یک کاوشگر روباتیک را به مدار سنگی کوچک و ساکن نزدیک سیاره حیات بفرستند و از آنجا همه چیز را ببینند.
اگر این داستان در هر لحظه از تاریخ 4.5 میلیارد ساله زمین اتفاق می افتاد ممکن بود امروز یک سابقه باستانی باشد. اما این امید وجود دارد تا با این طرح جدید مدار های همسانگرد را بررسی و نشانه هایی از فناوری پیشرفته بیگانگان پیدا شود. مدار های همسانگرد اجرام فضایی هستند که در فاصله ای تقریبا مشابه زمین به دور خورشید حرکت می کنند.
جمیز بنفورد فیزیکدانی که نظریه جاسوسی بیگانگان را اعلام کرد؛ گفت: آن ها تقریبا سرعتی مشابه زمین دارند و نزدیک به زمین اند. اگر او درست گفته باشد، مدار های همسانگرد راهی برای تشخیص فعالیت های بیگانگان است که پیش از تکامل انسان ها اتفاق افتاده است. اما حتی محققانی (SETI) که طرفدار ایده بررسی مدار ها هستند نیز اعتراف کردند که این عکس برداری زمان بر است.
پاول دیویس فیزیکدان و اخترشناس دانشگاه ایالات اریزونا گفت: بدیهی است که احتمال وجود کاوشگر در یکی از مدار های همسانگرد بسیار بعید باشد. اما اگر این سفر هزینه کمی داشته باشد، چرا که نه؟ حتی اگر چیزی پیدا نکنیم مطمئنا اطاعات دیگری بدست خواهیم آورد.
در دهه 1950 وقتی انسان ها به طور جدی درباره یافتن موجودات فرازمینی اندیشیدند، تصمیم گرفتند تا فعالیت خود را با گوش دادن های ساده شروع کنند. متاسفانه پویش پنج ساله آن ها در آسمان ها بوسیله رادیو و فرستنده ها، ثمره ای جزسکوت وهم انگیز نداشت.
اخیرا دیویس در یک مصاحبه گفت که SETI به فناوری آوری یا هر نشانه ای از فناوری در جهان که توسط انسان ها ایجاد نشده، علاقه مند شده است.
تحقیقات مربوط به مدار های همسانگرد یک نمونه اصلی خواهد بود. بخشی از این شناخت در سال 1997 کشف شد. 15 مدار یا بیشتر نیز در سال 2010 پیدا شد. آن ها در پیکربندی های عجیب و غریب دور زمین بوده، بعضی از آن ها هنگامی که به دور خورشید می چرخند، شبیه به نعل اسب یا نوزاد قورباغه هستند.
به گفته ناسا نزدیکترین آن ها همراه نزدیک زمین نام دارد و تقریبا به اندازه 38 برابر فاصله ماه، از زمین دور است و به نظر می رسد در شکل پایداری با زمین که قرن ها به طور می انجامد، مانده است. بنفور معتقد است اگر مدار های همسانگرد برای مدت طولانی به زمین بچسبند می توانند مکانی عالی برای دستگاه های نظارت بیگانه باشند.
در حال حاضر نزدیکترین ستاره به زمین به غیر از خورشید Alpha Centauri است که 4.37 سال نوری از آن فاصله دارد. هر نیم میلیون سال یا بیشتر ستاره ها به اندازه یک سال نوری به زمین نزدیک می شوند. به این معنی که صد ها یا هزاران ستاره به اندازه کافی در طی تاریخ بلند زمین به ما نزدیک شده اند تا بتوان از طریق آن ها ارتباط برقرار کرد. پس خیلی وقت پیش بیگانگان ممکن است چیزی جز باکتری های فتوسنتز کننده یا در حالت خوشبینانه دایناسور ها را ندیده باشند. اما کاوشگر های آن ها می تواند همچنان روی مدار های همسانگرد وجود داشته باشد.
ماه نسبت به سنگ های فضایی کوچک می تواند یک گزینه مناسب برای جاسوسی باشد. اما هر نقطه ماه به مدت دو هفته تاریک است پس کاوشگر بیگانه باید بتواند انرژی لازم را تا زمان روشن شدن ماه ذخیره داشته باشد.
بنفورد پیشنهاد می کند که مدار های زمین را با تلسکوپ های نوری و رادیویی مشاهده کرده و آن را با رادار های سیاره ای که به طور بالقوه می تواند سیگنال را به تمدن های فرازمینی ارسال کند متوقف کنید. او گفت، ارسال فضاپیمای کوچک به مدار های همسانگرد نیز بسیار ارزان و آسان خواهد بود. آژانس فضایی چین در ماه آوریل برنامه هایی را برای ارسال یک کاوشگر به نزدیکترین مدار همسانگرد زمین اعلام کرد.
بنفورد گفت: اگر چیزی پیدا نکنیم، به این معناست که هیچ کس نتوانسته است بیش از میلیارد ها سال زندگی زمین را بررسی کند. این یک شگفتی بزرگ و خیره کننده است.
منبع: خبرگزاری دانشجو