اگه قراره این هفته فقط یه چیز خریداری کنید، ست باغبانی جی تی تی خریداری کنید - مجله اندیشه

مهسا گنجی - کارشناس گروه فرهنگ و هنر

من یه عزیزجون جالب داشتم؛ مامان مامانمو میگم. اصلا واسش مهم نبود چند سالشه و توانش چقدره یا حتی تو چه موقعیت مکانی و زمانی ای هستیم. وقتی باهاش بودی، یهو اصطلاح بانمکی که مخصوص خودش بود رو می گفت: مادر بزن کنار من بپرم اینو بگیرم بیام. حالا بماند که تعریفش از پریدن با احتساب زمان جمع کردن چادر گل گلی و دست گرفتن عصا و برداشتن قدم های کوتاهش چی بود. در هرصورت آخرش می دونستیم که اونی که باید بپره در واقع ما هستیم! یکی از زمان های معمولی که عزیزجون این اصطلاح رو به کار می برد، وقتی بود که از کنار بوته ای، سبزه ای، چمنی، گلدونی، چیزی داشتیم رد می شدیم: وایستا! وایستا! بپرم از این گله یه قلمه بزنم! قلمه؟ اینجا؟ زشته عزیزجون! بابا دعوامون می کنن… اما گوشش بدهکار نبود. می خندید و می گفت: ای بابا دختر، همه چی واسه شماها زشته! بذار خودم میرم. می زدمون کنار و می رفت سمت باغچه ها. اما زورش که به ساقه ها نمی رسید. آخرش برمی گشت یا نزدیک ترین باغبون یا صاحب گلدون و باغچه رو پیدا می کرد: آقا این گل شما بدجور دل مارو برده، میشه یه قلمه به ما بدی؟ بعدها که بزرگ شدم، تازه فهمیدم این درخواست نه زشت بود و نه بد. درخواستی که پر از زندگی و طراوت و احساسه، چطور می تونه زشت باشه؟ هرچقدر اون موقع ها غر زدم، الان خودم یه پا عزیزجون شدم و تنها دلیلی که شاید باعث بشه واقعا بپرم اونور خیابون، تماشا گل و باغچه است! خلاصه که هر وقت نام گل و گیاه میاد وسط، پای عزیزجون هم به فکر من باز میشه؛ درست مثل وقتی که به این سه ابزار گلکاری کوچیک جی تی تی رسیدم. به این فکر کردم اگه اون موقع ها یه دونه از اینا دم دست عزیز بود، نه غرهای منو می شنید و نه مجبور بود واسه مرتب کردن گلدون هاش از پله های زیرزمین برای برداشتن بیلچه ها بالا پایین بره. مثل یه چوب جادویی می زد زیر بغلش و از همه گل و گیاه های سر راهش قلمه می زد، می آورد و بدون این که خیلی وقتشو تلف کنه و نگران خشک شدنشون باشه، سریع تو گلدون های دور حوضش که انگار هیچ وقت تمومی نداشتند می کاشتشون و راحت تر کِیفشو می برد. خب شاید الان عزیزجون ها نباشند؛ اما به دور و برم که نگاه می کنم، کلی آدم با روحیه عزیز جونی می بینم. آدم هایی که هنوز عاشق این هستند که پنجره نگاه خودشون و اطرافیانشونو با انواع گل ها و گیاه ها پر نمایند و احتمالا از عیدی گرفتن این سه ابزار باغبونی هم کلی شاد بشن. حالا شاید بد نباشه با خرید این ابزار های جمع وجور، دست گل و گیا ه ها رو بذاریم تو دست آدم هایی که از تماشا و حس کردنشون سیر نمی شن. اسفند که خیلی وقته لباس پلوخوریشو واسه پونزدهم پوشیده، بهتره که ما هم به قول عزیزجون بپریم و از این حال خوب جا نمونیم. درسته که نمیشه تو آپارتمان ها و باغچه های فسقلی این دوره و زمونه درخت کاشت؛ اما این همه بذر، این همه گل… راستی پامچال ها در اومدن نه؟

شما چطور؟ آیا از باغبانی و نگهداری گل و گیاه تجربه ای دارید؟ اگر نکته یا خاطره ای در فکر دارید و دوست دارید آن را با ما و دوستان تان در خبرنگاران مگ در میان بگذارید، لحظه ای درنگ نکنید. ما منتظر شنیدن نظرات شما عزیزان هستیم.