آشنایی با غار سهولان
به گزارش مجله اندیشه، غار سهولان یکی از شگفت انگیز ترین غار های آبی جهان به شمار میرود. این غار به علت موقعیت جغرافیایی 4 فصلی که دارد هر ساله گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به تماشای خود جذب می نماید.
معرفی غار سهولان
غار سهولان از شگفتی های آفرینش است و بعد از غار علیصدر همدان دومین غار آبی ایران به شمار می آید. این غار در منطقه بسیار خوش آب و هوایی نهاده شده و هر چهار فصل سال در این منطقه شکوه خاص خود را دارد. منظره زیبایی دارد، خصوصا کوه های برفگیر بلند آن در زمستان و پوشش گیاهی (دارویی و خوراکی) آن در بهار. این غار در 43 کیلومتری شرق شهرستان مهاباد و بین جاده مهاباد و بوکان نهاده شده است.هر چند از نظر شروع پیدایش به دوره دوم زمین شناسی (کرتاسه) بر می گردد، اما در هیچ یک از کتب معتبر فارسی، کردی و ترکی نامی از آن برده نشده است. تنها ژاک دمورگان توریست مشهور فرانسوی بین سال های 1896-1892 که در ایران مشغول نوشتن کتاب جغرافیایی غرب ایران بوده، با یاری ساکنین روستا از طریق کلک از راه آبی وارد غار گشته و از راه خشکی بیرون آمده اند.
کروکی که ژاک دمورگان از غار کشیده 60% با واقعیت کنونی هم خوانی دارد. سپس در سال 1350 ه.ش یک هیئت غار نورد از دانشگاه آکسفورد با تجهیزات کاملی از غار تماشا نموده و درباره آن نوشتند که غار سهولان یکی از عجیب ترین غارهای آبی دنیا به شمار می آید.
سر انجام در سال 1370 هیئتی دیگر از غار تماشا کردند و پس از اقدامات اولیه، در سال 1376 اقدام به بازگشایی مسیرهای ورودی نموده و نهایتا در سال 1379 از طریق شهرداری مهاباد مورد استفاده موقت نهاده شد. هم اکنون این غار از طریق شرکت تعاونی گردشگری و تفریحی غار سهولان و شهرداری مهاباد اداره می گردد.
تاریخچه غار سهولانبه گفته اغلب کارشناسان این غار از قدیم الایام مورد استفاده مردم نهاده شده و در این رابطه سفال های مربوط به دوره اشکانی (پارتها) و جام مسی پی سوز مربوط به دوره ایلخانیان مغول یافته شده است. این آثار به تایید کارشناسان میراث فرهنگی استان نیز رسیده است. غار از دو بخش تشکیل شده؛ یک بخش آبی که از سه حوضچه به هم پیوسته به وجود آمده و عمیق ترین نقطه آن 52 متر و میانگین عمق آن 20 متر می باشد. طول تقریبی این بخش حدودا 250 متر می باشد و احتمال توسعه غار به طور یقین ممکن می باشد. در این قسمت غار قندیل ها به اشکال مختلف از سقف آویزان گشته و برخی از آن ها به موجودات زنده شباهت زیاد دارند که ساکنین محلی بر هر یک نامی نهاده اند. مثلا خوشه انگور - اختاپوس یا هشت پا - لاک پشت و ...
بخش دوم بخش خشکی غار، به کونه مالان مشهور است این کلمه مرکب از دو واژه کون + مالان یعنی راه یا سوراخی که مردم در آن ساکن باشند. روزگاری که سربازان روس در مهاباد مردم را قتل عام می کردند به روستائیان همراه نیز رحم ننموده به همین خاطر روستائیان نزدیک سهولان به این بخش غار پناه آورده و مدت ها در آن زندگی نموده اند. طول این بخش نیز حدوداً 250 متر و سقف تالار های آن پوشیده از قندیل های زیبا می باشد. موجودات داخل غار عبارتند از: کبوتر و خفاش. خفاش ها در قسمت هایی که نور به سقف نمی رسد به سقف آویزانند و هم چنین نوعی آرتمینا نرم پوست در آب موجود می باشد.
در نقطه اتصال قسمت آبی به بخش خشکی شیب تندی وجود دارد که در انتهای این شیب تونل باریکی به عمق 20 الی 30 متر کنده اند به عقیده کارشناسان روزگاری راهی مخفی بین قلعه بالای کوه و داخل غار وجود داشته و این راه بر اثر تکان هایی که زمین داشته مسدود شده است و ساکنین داخل غار خواسته اند با ایجاد یک تونل دوباره این راه را باز نمایند، ولی به دلیل کمبود اکسیژن و نبودن وسایل کافی پیروز به این کار نشده اند.
منبع: سایت ستاره
منبع: راسخون